بولیمیا که به آن پرخوری عصبی نیز می گویند یکی از اختلالات خوردن است. این اختلال می تواند هر فردی را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد، اگرچه اغلب در نوجوانی یا اوایل بزرگسالی ایجاد می شود. اگر این مشکل را دارید، ممکن است احساس کنید نمی توانید این روند را متوقف یا کنترل کنید. اما ناامید نشو. هر مشکلی درمانی دارد. این مقاله می تواند به شما کمک کند تا مشکل پرخوری عصبی خود یا عزیزانتان را حل کنید. پرخوری عصبی چیست؟ در پرخوری عصبی ما شاهد چرخه ای از رویدادهای ناراحت کننده هستیم. در ابتدا فرد در مدت زمان کوتاهی غذای زیادی می خورد (بولیمیا) و سپس در دوره ای دیگر سعی می کند تمام غذایی که خورده را از بدن خود خارج کند (پاکسازی). پاکسازی می تواند از طریق استفراغ اجباری، ملین ها یا دیورتیک ها، تنقیه، ورزش زیاد، روزه گرفتن یا رژیم های غذایی بسیار سخت برای چند روز آینده باشد. پرخوری عصبی یک بیماری جدی است و می تواند سلامت و حتی زندگی فرد را تهدید کند. پرخوری عصبی همچنین ممکن است باعث ایجاد وسواس در مورد وزن و شکل بدن شود و این وسواس ها می توانند بدتر و شدیدتر شوند و منجر به افسردگی، اضطراب شدید و بدتر شدن پرخوری عصبی شوند. چگونه بفهمیم واقعا گرسنه ایم یا پرخوری عصبی داریم؟ یکی از اولین قدم ها برای شناخت گرسنگی و پرخوری عصبی، شناخت ویژگی ها و حالات گرسنگی واقعی و غیر واقعی و تمایز بین آنهاست. حال به معرفی ویژگی های هر دو حالت می پردازیم تا بتوانید راحتتر آنها را تشخیص دهید. ویژگی های پرخوری عصبی گرسنگی غیر واقعی و عصبی دارای ویژگی های زیر است و در صورت مشاهده این علائم مراقب باشید و از راهکارهای این مقاله و کمک پزشک برای کنترل آن استفاده کنید. ناگهان می آید؛ باید فوراً ارضا شود؛ (این گرسنگی حوصله ندارد) گویا فقط میل به غذای خاصی دارد; ممکن است تازه غذا خورده باشید و شکمتان سیر باشد. بعد از یک اتفاق ناگوار و ناراحت کننده، گرسنگی شما را تهدید می کند. ویژگی های گرسنگی واقعی گرسنگی فیزیکی واقعی نیز دارای ویژگی های زیر است. در صورت مشاهده این علائم بدن شما به غذا نیاز دارد، حتما وعده غذایی خود را بخورید. به تدریج ظاهر می شود؛ مربوط به جسم است نه عواطف و روح. شما حاضرید هر غذایی را تا زمانی که سیر شوید بخورید، حتی نان خالی. علائم پرخوری عصبی اگر برخی از علائم پرخوری عصبی را در خود یا نزدیکانتان مشاهده کردید، خیلی زود برای رفع آن اقدام کنید. علائم و نشانه‌های پرخوری عصبی ممکن است شامل موارد زیر باشد: خستگی و کم انرژی همیشه گلودرد یا گلودرد زندگی در ترس شدید از افزایش وزن چرخه‌های مکرر خوردن مقادیر زیادی غذا در یک وعده مصرف ملین‌ها، دیورتیک‌ها یا تنقیه پس از پرخوری. شکل بدن و وزن روزه داری وسواسی، محدودیت کالری یا رژیم های غذایی عجیب و افراطی مشکلات دندانی ناشی از فرسایش مینای دندان به دلیل استفراغ زیاد استفاده زیاد از مکمل های غذایی یا محصولات گیاهی برای کاهش وزن استفراغ اجباری و عمدی یا ورزش زیاد به منظور جلوگیری از افزایش وزن پس از پرخوری، ویژگی های روانی پرخوری عصبی اغلب افراد مبتلا به اختلالات خوردن نیز دارای ویژگی های ذهنی خاصی هستند. از جمله: اعتماد به نفس پایین، احساس درماندگی، ترس از چاق شدن، احساس گناه، انزجار و افسردگی، نارضایتی شدید از شکل و اندازه بدن، رفتارهای پرخطر مانند مصرف مواد مخدر یا الکل نیز ممکن است رخ دهد. علت پرخوری عصبی دلایل و عوامل بسیاری می توانند در بروز پرخوری عصبی نقش داشته باشند. در واقع، بولیمیا علت شناخته شده ای ندارد. با این حال، تصور می شود که ترکیبی از عواملی مانند ژنتیک، سابقه خانوادگی، تأثیرات اجتماعی یا فرهنگی یا شاید یک رویداد آسیب زا در گذشته (تروما) می تواند بر تشدید آن تأثیر بگذارد. یک بررسی در سال 2019، و همچنین برخی تحقیقات قدیمی‌تر، نشان می‌دهد که پرخوری عصبی ممکن است با کمبود سروتونین در مغز نیز مرتبط باشد. این انتقال دهنده عصبی مهم به تنظیم خلق و خو، اشتها و خواب کمک می کند. پرخوری عصبی چگونه بر سلامتی تأثیر می گذارد؟ پرخوری عصبی در صورت عدم درمان می تواند بسیار خطرناک باشد. بیماری پرخوری عصبی می تواند آسیب جدی به بدن وارد کند. عوارض طولانی مدت این بیماری عبارتند از: آسیب کلیه، از دست دادن میل جنسی، آسیب دائمی به دندان ها، آسیب به روده و معده، تمایل به خودکشی، قاعدگی نامنظم، افزایش خطر مشکلات قلبی، آسیب به تارهای صوتی و گلو. ، اعتیاد، سوء مصرف مواد یا رفتارهای پرخطر افسردگی. ، اضطراب، اختلال وسواس فکری و سایر مشکلات سلامت روان. خوشبختانه بسیاری از اثرات فیزیکی پرخوری عصبی برگشت پذیر و قابل درمان هستند و یا با اقدامات مناسب می توان از تشدید آن جلوگیری کرد. اما بدتر از عوارض جسمی، عوارض روحی است که بسیار آزاردهنده است. این وضعیت فرد را در چرخه جهنمی پرخوری و روان رنجوری قرار می دهد. بنابراین حتی یک روز هم نباید در درمان آن تاخیر کرد. روش های درمان پرخوری عصبی راه های مختلفی برای درمان پرخوری عصبی وجود دارد که می توانید یکی از این راه ها یا ترکیبی از آنها را انتخاب کنید. حالا همه این راه ها را با هم مرور می کنیم. به یک متخصص خوب مراجعه کنید برای درمان پرخوری عصبی به یک پزشک خوب مراجعه کنید. او به نیازهای جسمی و روحی شما توجه خواهد کرد. ممکن است برای درمان به مشاوره و دارو نیاز داشته باشید. اغلب، متخصصان به شما کمک می کنند تا در مدت زمان کوتاهی از شر این مشکل خلاص شوید. داروهای ضد افسردگی (مانند فلوکستین) توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای درمان پرخوری عصبی تایید شده است و پزشکان گاهی اوقات آنها را برای درمان پرخوری عصبی تجویز می کنند. مشاوره بسیار مفید است! مشاور به شما کمک می کند تا یاد بگیرید که چگونه احساسات و افکار اشتباه خود را مدیریت کنید و اگر در یک وعده غذایی پرخوری کردید سراغ پاکسازی نروید. شما باید افکار غیرمنطقی و رفتارهای ناسالم را به محض ظاهر شدن با یک مشاور در میان بگذارید تا بتواند به شما کمک کند. اصلاح عادات غذایی بخش دیگری از درمان مربوط به غذا است. اگرچه اختلالات خوردن اغلب مربوط به خود غذا نیست و به یک سری افکار و احساسات زیربنایی دیگر مربوط می شود، اما در درمان با خود غذا نیز سروکار داریم. در این قسمت عادات غذایی خوب به شما آموزش داده می شود. شما با یک متخصص تغذیه کار می کنید تا یاد بگیرید سیگنال های گرسنگی و سیری بدن خود را تشخیص دهید. یک متخصص تغذیه به شما کمک می کند وزن خود را تثبیت کنید و نگرش سالم تری نسبت به غذا به دست آورید. پیشگیری از پرخوری عصبی اگرچه هیچ راه مطمئنی برای پیشگیری از پرخوری عصبی وجود ندارد، شما می توانید قبل از بدتر شدن آن، خود یا شخص دیگری را به سمت رفتار یا درمان سالم تر راهنمایی کنید. در اینجا به شما می گوییم که چگونه می توانید این کار را انجام دهید. به فرزندان خود بیاموزید که داشتن وزن مناسب مهم است و رسیدن به زیبایی اندام را برای آنها ارزش قائل نشوید. وعده های غذایی منظم و لذت بخش خانوادگی داشته باشید. از صحبت کردن در مورد وزن در خانه خودداری کنید و در عوض روی داشتن یک سبک زندگی سالم تمرکز کنید. از رژیم های سخت و روش های نامناسب کاهش وزن خودداری کنید. (مانند روزه داری طولانی مدت، استفاده از مکمل های کاهش وزن یا ملین ها، استفراغ اجباری) با مشاور خود صحبت کنید. یک مشاور می تواند نشانه های اولیه اختلال خوردن را شناسایی کرده و به جلوگیری از پیشرفت آن کمک کند. اگر متوجه شدید که یکی از اقوام یا دوستان مشکلی در خوردن دارد که می تواند به پرخوری عصبی منجر شود، با محبت با آنها صحبت کنید و از آنها حمایت کنید. با دیگران ارتباط برقرار کنید. حمایت دوستان و خانواده می تواند به شما کمک کند بر عادات ناسالم غلبه کنید و احساس بهتری نسبت به خودتان داشته باشید. از محرک های حواس پرتی خودداری کنید. از تراز، آینه و عکس های غیر واقعی در فضای مجازی خودداری کنید. داشتن یک سبک زندگی سالم و پیروی از یک برنامه غذایی سالم و ورزش می تواند بسیار مفید باشد. با کارشناسان ویتامین صحبت کنید، مطمئنا بهترین برنامه را به شما پیشنهاد می کنند. نتیجه گیری: پرخوری عصبی یک مشکل آزاردهنده است که به روش های مختلف قابل درمان است. مهم است که این بیماری را به خوبی بشناسیم و آن را از گرسنگی واقعی تشخیص دهیم. در این مقاله تمام علائم و روش های پیشگیری و درمان پرخوری عصبی را بیان کرده ایم. منابع: اختلالات ضرب و شتم – هاپکینزمدیسین
منبع: نی نی نیوز