آیا با روش های ارتودنسی به عنوان یکی از درمان های رایج در دندانپزشکی آشنایی دارید؟ بسیاری از افراد تصور می کنند که در یک جلسه به متخصص ارتودنسی مراجعه می کنند و بریس هایی روی دندان هایشان نصب می شود. چند ماه صبر می کنند و پس از تراز شدن دندان ها به مطب متخصص برمی گردند و براکت ها را خارج می کنند. روش های ارتودنسی چندان ساده و مختصر نیستند. استفاده از درمان های ارتودنسی به سلامت دهان، دندان ها و لبخندی زیبا کمک می کند. همچنین از آنجایی که دندان های صاف و هم تراز راحت تر تمیز می شوند، کمتر مستعد پوسیدگی هستند. در این مقاله قصد داریم مراحل ارتودنسی را توضیح دهیم. ارتودنسی در 6 مرحله انجام می شود که در ادامه با آن آشنا می شوید. مراحل ارتودنسی شامل 6 مرحله اصلی است که در این قسمت به آنها می پردازیم. مرحله 1: ارتودنتیست خود را انتخاب کنید درست مانند یافتن یک پزشک خوب در هر تخصص دیگری، باید برای پیدا کردن ارتودنتیست مناسب برای خود یا فرزندتان وقت بگذارید. ویژگی های مهمی که در یک متخصص ارتودنسی باید جستجو شود عبارتند از: صلاحیت ها و صلاحیت ها: پس از پنج سال آموزش عمومی دندانپزشکی و دو سال تجربه بالینی کار به عنوان دندانپزشک، یک متخصص ارتودنسی سه سال دیگر را صرف تحصیل می کند تا در این زمینه تخصص پیدا کند. پرداخت خواهد شد. شهرت: علاوه بر صلاحیت های علمی، شهرت یک متخصص ارتودنسی بزرگ کاملا مشهود است، در حالی که مجموعه نتایجی که به دست آورده اند نیز نشان دهنده سطح حرفه ای بودن کار آنها است. محیط مناسب: بسیار مهم است که در کلینیک ارتودنسی که انتخاب می کنید احساس خوشایندی و راحتی داشته باشید. مواردی که باید در نظر گرفته شود عبارتند از نگرش پرسنل، نظافت عمومی کلینیک، سن و وضعیت تجهیزات. در همین حال، ارتودنتیست باید در دسترس باشد تا با شما صحبت کند تا روند و گزینه های درمان را توضیح دهد. مرحله 2 – ارزیابی اولیه در جلسه اول، متخصص وضعیت کلی فک و دندان های شما را ارزیابی می کند. این ارزیابی درمان های مورد نیاز شما را مشخص می کند. در حالت ایده آل، ارتودنسی باید از سن ۷ سالگی به بعد شروع شود. بنابراین اگر می خواهید دندان های کودک خود یا یکی از اعضای کوچکتر خانواده خود را ارتودنسی کنید، باید بالای 7 سال سن داشته باشند. زیرا در این سن بسیاری از دندان های دائمی شروع به رشد کرده اند و متخصص ارتودنسی می تواند مشکلات احتمالی را شناسایی کند. نکته مهم این است که در برخی موارد، این ارزیابی امکان مداخله زودهنگام را فراهم می کند که می تواند منجر به درمان ارتودنسی شود و احتمال کشیدن دندان را کاهش دهد. اگر درمان ارتودنسی محتمل به نظر می رسد، متخصص ارتودنسی سپس برای کمک به برنامه ریزی درمان، اشعه ایکس، تصاویر یا اسکن دیجیتالی از دهان می گیرد. مرحله 3 – اطلاعاتی که دریافت خواهید کرد هنگامی که متخصص ارتودنسی شما یک طرح درمانی را پیشنهاد می کند، مهم است که دقیقاً بدانید درگیر چه چیزی هستید، از جمله روش ارتودنسی، محدوده زمانی تخمین زده شده و هزینه نهایی درمان. به طور کلی، متخصص ارتودنسی باید وقت بگذارد تا: انواع وسایل مورد استفاده را توضیح دهد. توضیح دهید که درمان چقدر طول می کشد و در هر قرار ملاقات چه انتظاری دارید. به تمام سوالات خود در رابطه با درمان ارتودنسی پاسخ دهید و در مورد مسائل مالی بحث کنید و توضیحات واضح ارائه دهید. اکثر متخصصین ارتودنسی برنامه پرداختی را ارائه می دهند که متناسب با وضعیت مالی شما باشد. مرحله 4 – شروع درمان گفتیم که متخصصان ارتودنسی با استفاده از اسکن های دقیق، اشعه ایکس و تصاویر برای ساخت وسایل سفارشی برای دهان شما یا برنامه ریزی بقیه درمان، اقدامات ارتودنسی را شروع می کنند. در قسمت بعدی و در یک جلسه، اتصال اولیه براکت ها به دندان ها انجام می شود و سیم آرچ در دهان قرار می گیرد تا براکت ها به یکدیگر متصل شوند. این جلسه حدود یک ساعت طول می کشد، همچنین شامل آموزش مراقبت از بریس و بهداشت دهان در طول درمان می شود. مرحله 5 – مراقبت های مداوم و بازدیدهای دوره ای درمان ارتودنسی یک فرآیند است و بخشی از آن شامل مراجعه منظم به متخصص ارتودنسی برای معاینات جدید است. شما باید به درستی از بریس های خود مراقبت کنید. این مراقبت با تجویز پزشک انجام می شود و برای موفقیت درمان شما بسیار مهم است. در طول درمان باید از نظر بهداشت دهان و دندان مراقب باشید و همچنین از مصرف برخی مواد غذایی مانند آب نبات های چسبناک یا میوه های سفت، سبزیجات ترد و آجیل خودداری کنید. مرحله 6 – حفظ موقعیت دندان ها درمان ارتودنسی پس از برداشتن براکت های نصب شده به پایان نمی رسد و بخش مهمی از روند ارتودنسی حفظ موقعیت دندان ها است. اکثر بیماران نیاز به نصب نگهدارنده دارند. این نگهدارنده شامل یک سیم آرک است که در پشت دندان ها قرار می گیرد و استفاده از آنها مشکلی در روند درمان ایجاد نمی کند. مراحل ارتودنسی برای درمان ناهنجاری های فک با رشد کودکان، علائم اولیه مشکلات فک ممکن است ظاهر شود. ناهماهنگی های رایج فک شامل فک بالا یا پایین است که بیش از حد باریک یا پهن است، یا بیش از حد رشد می کند یا به اندازه کافی رشد نمی کند. تمام افرادی از جمله کودکان بالای چهار سال که این مشکلات فک را دارند باید ابتدا توسط متخصص ارتودنسی بررسی و درمان شوند. مرحله اول مرحله اول درمان به این صورت طراحی شده است که: اصلاح تراز فک بالا و پایین به طوری که آنها در یک راستا قرار گیرند. در کودکان، آنها رشد فک بالا و پایین را هدایت می کنند تا اطمینان حاصل شود که فضای کافی برای رشد دندان های دائمی وجود دارد. این درمان زمانی بهترین نتیجه را دارد که در مناطقی که بیشترین و سریع‌ترین رشد را دارند اعمال شود. از آنجایی که رشد بیشتر دندان ها در کودکان به سرعت و خیلی زود اتفاق می افتد، روش های ارتودنسی دو فک به آنها کمک زیادی می کند. از دستگاه های ارتودنسی می توان برای اصلاح فرم فک و هدایت فک بالا و پایین به یک تراز مناسب استفاده کرد. می توان یک زیرسازی خوب ایجاد کرد و در نتیجه فضای کافی برای رشد دندان های دائمی ایجاد کرد. علاوه بر این، درمان زودهنگام می تواند از نیاز به روش های جراحی برای بهبود هم ترازی فک و کشیدن دندان های دائمی در آینده برای اصلاح تراکم بیش از حد جلوگیری کند. اگر مرحله اول درمان به خوبی انجام شود، زمان لازم برای مرحله دوم که مرحله نهایی محسوب می شود، کاهش می یابد. به تعویق انداختن درمان تا پس از رویش دندان های دائمی می تواند منجر به انحراف فک یا شلوغی دندان شود که دستیابی به آن تنها با ارتودنسی بسیار دشوار است. برای معاینه باید مدارک پزشکی خود مانند رادیوگرافی، مدل دندان، عکس دندان و سایر موارد را به همراه داشته باشید تا پزشک روش درمانی مناسب، طول درمان و دفعات مراجعه به مطب را تعیین کند. مرحله دوم (نهایی) درمان برای هر دندان دارای محل دقیقی در دهان است، جایی که روی گونه، زبان، فک، مفاصل فک و سایر دندان ها قرار می گیرد. وقتی این تعادل برقرار شد، دندان ها به درستی عمل می کنند. اگر بهداشت دهان و دندان را رعایت کنید و طبق دستورالعمل از بریس های خود مراقبت کنید، دندان های شما سالم و زیبا می مانند. تراز کردن دندان ها و رفع شلوغی آنها هدف مرحله دوم درمان است. در مرحله اول درمان، مشکلات ارتودنسی شناسایی می شود، طرح درمان ایجاد می شود و از دستگاه های خاصی برای رفع مشکل فک استفاده می شود. مرحله دوم درمان که پس از رویش دندان های دائمی شروع می شود، نیاز به بریس هایی دارد که معمولا بین 6 تا 18 ماهگی استفاده می شوند. پس از آن، سیم‌های قوسی در دهان قرار می‌گیرند تا بریس‌ها را به هم متصل و تثبیت کند. مرحله دوم درمان هیچ یک از اقدامات تکمیل شده در مرحله اول درمان را تکرار نمی کند، بلکه درمان ارتودنسی را کامل می کند. مراحل انجام ارتودنسی ثابت طبق روشی که در قسمت های قبل مطرح شد انجام می شود. درمان ارتودنسی یک تصمیم مهم است. یکی از دلایل اصلی، طول مدت نسبتا طولانی این درمان است. به طور کلی، این درمان ممکن است بین 6 ماه تا 30 ماه طول بکشد. البته، موارد خاصی وجود دارد که این روند طولانی ممکن است حتی بیشتر طول بکشد. با ارتودنسی ثابت، دستگاه ارتودنسی تا پایان درمان در دهان شما قرار می گیرد. در این بین ارتودنسی متحرک بیشتر برای کودکان استفاده می شود. در این روش متخصص قالبی از فک بالا و پایین بیمار تهیه می کند و با استفاده از آن پلاکی برای قرار دادن در دهان می سازد که قابل نصب و برداشتن است. نکات مهم در مراحل ارتودنسی در این قسمت به نکات مهمی می پردازیم که در مراحل ارتودنسی باید به آنها توجه ویژه ای داشته باشید: انتخاب نوع ارتودنسی انواع مختلفی از بریس ها وجود دارد که باید آنها را انتخاب کنید. اگرچه بریس های سیمی فلزی احتمالاً سنتی ترین و رایج ترین نوع بریس هستند، گزینه های دیگری نیز وجود دارد. گاهی اوقات امکان انتخاب نوع ارتودنسی توسط بیمار وجود دارد. برای این کار می توانید با پزشک خود مشورت کنید. نصب بریس مرحله نصب بریس اولین مرحله اجرای ارتودنسی است. فرآیند قرار دادن بریس های فلزی نسبتا سریع است. متخصص ارتودنسی براکت های کوچکی را به دندان های شما می چسباند و سپس براکت ها را با استفاده از سیم ارتودنسی به یکدیگر متصل می کند. ممکن است هنگام قرار دادن این قسمت ها روی دندان های شما فشار وارد شود، بنابراین ممکن است دهان شما برای چند روز کمی درد داشته باشد، اما باید به سرعت از بین برود. اگر سوالی در این زمینه دارید بهتر است با متخصص ارتودنسی خود صحبت کنید. خوردن غذاهای سفت و جویدنی پس از مدت کوتاهی در صورت تمایل می توانید از غذاهای سفت، ترد یا جویدنی استفاده کنید. در چند روز اول پس از پوشیدن بریس، فقط می توانید غذاهای نرم بخورید. پس از ارتودنسی، بافت لثه شما ممکن است پس از برداشتن بریس ها کمی ملتهب شود، اما این مشکل باید پس از چند روز مسواک زدن و نخ دندان کشیدن برطرف شود. مطمئن شوید که از دندان های خود به خوبی مراقبت می کنید. در ابتدا، مینای دندانی که به تازگی در معرض دید قرار گرفته است ممکن است کمی حساس تر از حد معمول باشد، بنابراین غذاهای ترد و جویدنی را که قبلا مصرف می کردید، نخواهید خورد. نتیجه گیری در این مقاله به بررسی مراحل ارتودنسی پرداختیم. انجام ارتودنسی یک فرآیند میان مدت و طولانی مدت است که باعث می شود دندان های زیباتر و لبخند زیباتر و دهان سالم تری داشته باشیم. نظر شما در مورد روش های ارتودنسی چیست؟ آیا با مطالعه این مقاله از کلینیک ایده آل برای استفاده از درمان ارتودنسی الهام گرفته اید؟ نظر خود را با ما در میان بگذارید. به این پست امتیاز دهید
منبع: نی نی نیوز