کم کاری تیروئید و ناباروری

برای دریافت امتیاز روی این پست کلیک کنید [کل: 0 میانگین: 0]درست است که استروژن در بارداری بسیار مهم است، اما هورمون های تیروئید متعادل به همان اندازه مهم هستند. غده تیروئید شما یک اندام پروانه ای شکل در جلوی گردن شما است که هورمون هایی تولید می کند که متابولیسم بدن شما را تنظیم می کند و بر عملکردهای حیاتی تاثیر می گذارد. باروری به توانایی زوجین برای باردار شدن و حمل نوزاد تا پایان ترم اشاره دارد. رابطه بین سلامت تیروئید و باروری بخش مهم و گاهی پیچیده بارداری است. اختلالات تیروئید. T4) به شایع ترین اختلال کم کاری تیروئید تبدیل می شود، بیماری خود ایمنی تیروئیدیت هاشیموتو، که در زنان شایع تر است. بیماری گریوز، یکی دیگر از بیماری های خود ایمنی، شایع ترین علت پرکاری تیروئید است. اختلالات تیروئید چگونه می تواند بر باروری شما تأثیر بگذارد؟ کم کاری تیروئید و پرکاری تیروئید می توانند بر باروری تأثیر منفی بگذارند – هم بر توانایی باردار شدن و هم توانایی حمل جنین تا پایان ترم. داشتن آنتی بادی های خودایمنی، با یا بدون پرکاری تیروئید یا کم کاری تیروئید، می تواند بر باروری شما تأثیر بگذارد. سطوح غیر طبیعی TSH می تواند با تخمک گذاری تداخل داشته باشد و هنگامی که شما هر نوع اختلال تیروئیدی دارید (بدون مدیریت مناسب)، می توانید اختلال فاز لوتئال (نیمه آخر چرخه پس از تخمک گذاری) را تجربه کنید. این کار توسط سطوح پروژسترون انجام می شود. اگر اختلال تیروئید اصلاح نشود، ممکن است بیمار برای باردار شدن مشکل داشته باشد زیرا لانه گزینی انجام نمی شود. همچنین ممکن است به دلیل لانه گزینی ناقص سقط زودرس داشته باشید. علائم سطوح پایین یا عملکرد نادرست پروژسترون عبارتند از: چرخه هایی که کوتاه تر یا طولانی تر از چرخه قاعدگی طبیعی شما هستند خونریزی سبک تر یا شدیدتر از حد معمول باروری فقط یک نگرانی زنانه نیست. اختلالات تیروئید در مردان نیز می تواند بر باروری زوج ها تأثیر بگذارد. عملکرد نامنظم تیروئید می تواند به کیفیت و تحرک اسپرم آسیب برساند و ورود اسپرم به تخمک برای کاشت را دشوار کند. کم کاری تیروئید و باروری هورمون تیروئید بسیار کم می تواند باروری را به روش های زیر تحت تاثیر قرار دهد: سیکل های قاعدگی نامنظم باردار شدن را سخت تر می کند. تداخل با آزاد شدن تخمک از تخمدان ها (تخمک گذاری) افزایش خطر سقط جنین افزایش خطر زایمان زودرس کم کاری تیروئید در بین زنان شایع تر است و اغلب با یک آزمایش خون ساده هورمون محرک تیروئید (TSH) قابل تشخیص است. با این حال، بسیاری از زنان، به ویژه زنان مبتلا به کم کاری تیروئید تحت بالینی، هنوز تشخیص داده نشده اند. علائم شایع کم کاری تیروئید عبارتند از: سیکل های قاعدگی مکرر و سنگین، خستگی، درد عضلانی، فراموشی، خشکی پوست و مو، افزایش وزن، عدم تحمل سرما، کم کاری تیروئید تحت بالینی، کم کاری تیروئید تحت بالینی می تواند یک موضوع بحث برانگیز باشد. در جامعه پزشکی باشد کم کاری تیروئید تحت بالینی به معنای توصیف یک پدیده بالینی است تا یک تعریف بیولوژیکی. بسیاری از پزشکان برای درمان یا حتی تایید کم کاری تیروئید تحت بالینی مردد هستند. شواهد مربوط به اثربخشی درمان کم کاری تیروئید تحت بالینی مختص علائم کمی و کیفی هر فرد به ویژه از نظر باروری است. اگر هیچ ناهنجاری متابولیکی دیگری یافت نشد، به بیماران درمان آزمایشی لووتیروکسین به مدت سه ماه داده می شود. سپس برای تعیین اینکه آیا درمان اصلاحی است، مستند و اندازه گیری می کنیم. در صورتی که درمان بهبودهای کیفی و کمی را نشان دهد، دکتر کریستوفیدیس برای تنظیم وضعیت بیمار درمان را ادامه می دهد. پرکاری تیروئید بیماری خودایمنی بیماری گریوز شایع ترین علت پرکاری تیروئید است. هورمون تیروئید بیش از حد ناشی از پرکاری تیروئید می تواند باروری را تحت تاثیر قرار دهد: اختلال در چرخه قاعدگی تعداد اسپرم ها را کاهش می دهد، خطر سقط زودرس را افزایش می دهد، خطر زایمان زودرس را افزایش می دهد، بیماران مبتلا به پرکاری تیروئید معمولا کمترین دوز موثر دارو را در دوران بارداری مصرف می کنند. زیرا این داروها می توانند از جفت عبور کنند. اگر سابقه بیماری گریوز دارید، مهم است که به پزشک خود اطلاع دهید، حتی اگر وضعیت شما تحت کنترل باشد. خودایمنی، التهاب و باروری خودایمنی می تواند بر باروری تأثیر منفی بگذارد، حتی زمانی که سطح TSH در محدوده طبیعی باشد. عدم تعادل ایمنی نشان داده شده توسط آنتی بادی های تیروئید می تواند باروری را تحت تاثیر قرار دهد: ایجاد مشکل در لقاح تخمک، ایجاد مشکل در لانه گزینی، افزایش خطر سقط جنین. آنها موافق نیستند. . در حالی که تعداد آنتی بادی ها از نظر تشخیصی مهم نیست (وجود هر سطحی از آنتی بادی های تیروئید نشان دهنده یک وضعیت خودایمنی است)، تعداد آنتی بادی ها می تواند از نظر بالینی قابل توجه باشد. از آنجایی که هم وجود آنتی بادی ها و هم سطح هورمون تیروئید نقش مهمی در باروری دارند، مهم است که با پزشک خود برای دستیابی به تعادل پایدار بر اساس نیازهای فردی خود همکاری کنید. مداخلات سبک زندگی به دنبال نشانه هایی از بدن شما هستند که نشان می دهد شما به اندازه کافی سالم و تناسب اندام برای بچه دار شدن هستید. این بدان معنی است که یک رژیم غذایی سالم و فعالیت بدنی ممکن است کمک کند. لازم نیست بدنساز باشید یا ورزش سنگین انجام دهید، اما ورزش سبک خوب است. یک رژیم غذایی سالم داشته باشید. چند رژیم غذایی مختلف وجود دارد که بر ضد التهاب بودن برای درمان بیماری‌های خودایمنی تمرکز می‌کنند، و شما می‌توانید بهترین رژیم غذایی را انتخاب کنید. اجتناب از افزودنی های مصنوعی و غذاهای فرآوری شده یک جزء بزرگ است. محققان همچنین دریافته اند که برخی از مواد مغذی ممکن است اثر پیشگیرانه ای بر ایجاد اختلالات خودایمنی تیروئید داشته باشند. این می تواند اطلاعات مهمی برای افرادی باشد که قصد باردار شدن دارند، به ویژه کسانی که سابقه خانوادگی بیماری های خود ایمنی دارند. ویتامین D همچنین می تواند در حفظ سلامت تیروئید شما نقش داشته باشد. برخی از مطالعات اخیر نتایج امیدوارکننده ای را نشان می دهد که ویتامین D ممکن است به کاهش آنتی بادی های تیروئید نیز کمک کند. ویتامین D به راحتی به شکل مکمل یافت می شود (اگر به اندازه کافی از نور خورشید دریافت نکنید). سلنیوم یکی دیگر از مواد مغذی مهم برای سلامت تیروئید است. مکمل سلنیوم می تواند کمی پیچیده تر باشد. این ماده مغذی را از رژیم غذایی خود دریافت کنید. آخرین کلمه شرایط تیروئید می تواند باروری را پیچیده کند، اما آن را کاملا غیرممکن نمی کند. اول از همه، تنظیم مناسب سطوح تیروئید معمولاً مشکلات باروری مرتبط با تیروئید را حل می کند. شرایط خودایمنی می‌تواند بارداری را پیچیده‌تر کند، اما نه همیشه، و کارهای زیادی می‌توانید انجام دهید تا بدن خود را به یک سیستم سالم‌تر و متعادل‌تر تبدیل کنید. به یاد داشته باشید که هر مورد فردی است. یک متخصص تیروئید پیدا کنید و سپس رویکردی را ایجاد کنید که برای شما و نیازهای فردی شما کارآمد باشد. دکتر اکرم مهدی زاده شاهی، متخصص زنان، زایمان و نازایی و IVF و فلوشیپ نازایی در پزشکی عمومی – 1377 – دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، متخصص زنان، زایمان و نازایی – 1377 – اخذ مدرک پیش دانشگاهی در تهران علوم IVF و فلوشیپ ناباروری – 1390 – دانشگاه صارم، تهران

منبع: نی نی نیوز