گاهی اوقات بین دندان های دیگر یا به طور طبیعی یا به دلیل از دست دادن یا نبودن برخی از دندان ها فاصله ایجاد می شود. فاصله بین دندان ها در دندانپزشکی دیاستما نامیده می شود. فاصله بین دندانی بین دو دندان جلویی بالا بیشتر است که نتیجه نامتناسب بودن اندازه فک و دندان است. البته ناگفته نماند که این فاصله بین دندان ها علاوه بر دو دندان جلویی بالا می تواند بین دو دندان دیگر نیز رخ دهد. این مقاله را بخوانید تا در مورد علل اصلی دیاستما و نحوه اصلاح آن بیشتر بدانید. فاصله بین دندان ها چه زمانی طبیعی و چه زمانی غیر طبیعی است؟ به طور معمول، دندان ها باید به اندازه ای از هم فاصله داشته باشند که نخ دندان به راحتی از آنها عبور کند. در برخی موارد این فاصله بین دندان ها بیش از حد طبیعی است و این فاصله طولانی به مرور زمان مشکلاتی در رابطه با سلامت دندان ها ایجاد می کند. در دیاستما، فاصله بین دندان ها ممکن است بین 3 تا حتی بیشتر از 5 میلی متر باشد که غیر طبیعی است. فاصله بین دندان ها چه مشکلاتی برای ما ایجاد می کند؟ عدم درمان و بستن فضای بین دندانی در دندان های خلفی باعث تحلیل استخوان، پوسیدگی دندان، مشکلات لثه و بوی بد دهان می شود. همچنین با گذشت زمان و عدم درمان، این فاصله با رشد استخوان فک یا جمجمه بیشتر می شود. اگرچه فاصله بین دندان ها برای سلامتی مضر نیست، اما امروزه یکی از آرزوهای بیماران این است که فاصله بین دندان ها را ببندند تا لبخندی زیباتر داشته باشند. دلایل مختلفی برای ایجاد فاصله بین دندان ها وجود دارد که در این مقاله به آنها اشاره می شود. علل ایجاد فضای بین دندانی یا دیاستم فضای بین دندانی به دلایل مختلفی ظاهر می شود و برای درمان این مشکل ابتدا باید علت آن شناخته شود. این مشکل بیشتر در کودکان رخ می دهد که خود به خود اصلاح می شود. اما در بزرگسالان دلایل مختلفی وجود دارد که در مورد هر یک از این دلایل توضیح مختصری خواهیم داد. ژنتیک یکی از مهم ترین عوامل در ایجاد فاصله بین دندان ها است. وقتی ژن یک فک بزرگ را از یکی از والدین و ژن دندان های کوچک را از دیگری به ارث می برید، مشکل بین دندان ها ایجاد می شود. مکیدن انگشت ممکن است دیده باشید که مکیدن انگشت در برخی افراد به یک عادت تبدیل شده است. مکیدن انگشت شست در حین کشیدن دندان باعث فشار روی دندان ها و هدایت نادرست آن ها و در نتیجه ایجاد فضای بین دندانی می شود. دندان های از دست رفته برای هر دندان فضای خاصی در نظر گرفته شده است که در صورت نبود دندان این فضا خالی است. و به مرور زمان با بیرون آمدن بقیه دندان ها این فضای خالی و مشکلات آن پیچیده تر می شود. فرنوم بین دندانی بافتی ضخیم و گوشتی است که لب ها و لثه ها را به هم متصل می کند. اگر این بافت بیش از حد بزرگ باشد، می تواند باعث ایجاد فاصله بین خط وسط دندان ها شود. فشار زبان برخی افراد به جای فشار دادن زبان روی سقف دهان هنگام بلع، دندان های جلویی را فشار می دهند. در برخی موارد در حالت عادی افراد عادت دارند زبان خود را روی دندان های جلویی فشار دهند، این فشار به مرور زمان بین دندان ها فاصله ایجاد می کند. بیماری های لثه بیماری های لثه باعث ایجاد مشکلاتی در دندان ها و حتی افتادن آنها می شود. این فضای خالی ناشی از از دست دادن دندان به مرور زمان بین دندان ها فاصله ایجاد می کند. درمان فاصله بین دندان ها معمولا با افزایش سن بیشتر می شود و ظاهری زشت برای صورت ایجاد می کند. علاوه بر این، سلامت لثه ها را به خطر می اندازد و می تواند باعث اختلالات گفتاری در کودکان شود، بنابراین هر چه زودتر درمان را شروع کنید، نتیجه بهتری خواهد داشت. در ادامه روش هایی برای درمان فاصله بین دندان ها پیشنهاد می شود. درمان با ارتودنسی پرکاربردترین و رایج ترین روش برای درمان فاصله بین دندان ها با استفاده از ارتودنسی است. هدف از این روش فشار دادن دندان ها برای نزدیک شدن به یکدیگر و از بین بردن فاصله بین دندان ها است. این روش زمان بر است و ممکن است بیمار ماه ها تحت درمان قرار گیرد و دندان ها به سمت بالا و پایین حرکت کنند. البته روش های درمانی دیگری نیز وجود دارند که زمان درمان کوتاهی دارند. ونیر کامپوزیت، لمینت سرامیکی یا روکش دندان. از این روش ها زمانی استفاده می شود که مشکلات لثه قبلا حل شده باشد و سپس از این روش ها برای بستن فاصله بین دندان ها استفاده می شود. ونیرها پوسته ها و لایه های نازکی هستند که روی دندان ها قرار می گیرند. روکش ها باعث می شوند اندازه، شکل، رنگ و ظاهر دندان ها بهتر و زیباتر به نظر برسد. روکش ها، لمینت ها و روکش های دندان به صورت سفارشی در آزمایشگاه ها از رزین سرامیکی یا کامپوزیت ساخته می شوند. ایمپلنت دندان جایگزین دندان یا دندان های از دست رفته می شود یا شرایطی را برای قرار دادن دندان مصنوعی فراهم می کند. ایمپلنت یک میله تیتانیومی است که در استخوان فک قرار می گیرد و مانند ریشه دندان عمل می کند. فرنکتومی همانطور که گفته شد، بافت عضلانی فرنوم فضایی بین دندان ها ایجاد می کند. برای درمان این مشکل گاهی اوقات از جراحی فرنکتومی یا فرنوم لب استفاده می شود. این روش در صورتی انجام می شود که ارتودنسی موثر نبوده باشد. البته اگر فرنوم در کودکان باعث درد لثه و لب بالایی شود فرنکتومی لب انجام می شود.
منبع: نی نی نیوز